در صورتی که هر یک از شرایط زیر را داشتید از مصرف بیکسوپرول خودداری کنید:

حساسیت به بیزوپرولول یا هر یک از اجزاء تشکیل دهنده این دارو

آسم شدید

مشکل گردش خون شدید در اندام ها (مانند سندرم رینود) که ممکن است به صورت احساس سوزن سوزن شدن انگشتان دست و پا یا کبود شدن آنها دیده شود.

تومور درمان نشده ی غده آدرنال

اسیدوز متابولیک که به شرایطی گفته می شود که سطح اسید در خون بسیار بالا می رود.

نارسایی قلبی حاد

نارسایی شدید قلبی فرد برای افزایش قدرت انقباضی قلب نیاز به دریافت دارو به صورت وریدی داشته باشد.

زمانی که سرعت ضربان قلب پایین است.

فشار خون پایین

شرایط خاص قلبی که در آن فرد دچار سرعت ضربان قلب پایین و یا ضربان قلب نا متعارف باشد.

شوک کاردیوژنیک که شرایط حاد قلبی است و در آن فرد دچار افت فشار خون و نارسایی در گردش خون می شود.

هشدارها و احتیاط ها:

در صورتی که هر یک از شرایط زیر را دارید پیش از مصرف بیکسوپرول پزشک خود را در جریان قرار دهید:

دیابت

روزه داری سخت

بیماری های قلبی خاص مانند ضربان قلب نامنظم یا درد شدید قفسه سینه (آنژین پرینزمتال)

مشکلات کلیوی یا کبدی

مشکلات گردش خون در اندام ها

بیماری های مزمن ریوی و یا ابتلا به آسم (در صورتی که سختی در تنفس بیشتر از حالت معمول و یا سرفه و خس خس سینه پس از فعالیت در شما بروز کرد، فوراً پزشک خود را در جریان قرار دهید).

ابتلا به پسوریازیس (بیماری خودایمنی پوستی)

تومور غده آدرنال (فئوکروموسیتوما)

اختلالات تیروئیدی

همچنین در صورتی که درمان هایی مانند حساسیت زدایی و یا بیهوشی برای عمل جراحی در پیش دارید، قبل از مصرف بیکسوپرول با پزشک خود مشورت کنید.

همچنین اگر به بیماری مزمن ریه و یا آسم مبتلا هستید و احساس سختی در تنفس، سرفه و خس خس سینه با مصرف بیکسوپرول در شما شدت یافت، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

کودکان و نوجوانان:

استفاده از بیکسوپرول در کودکان و نوجوانان پیشنهاد نمی شود.

داروهای زیر را مگر با مشورت پزشک معالج خود، همراه با بیکسوپرول مصرف نکنید:

داروهای خاصی که برای درمان ضربان غیر طبیعی قلب استفاده می شود (دارو های کلاس I آنتی آریتمی مانند کینیدین، دیزوپیرامید، لیدوکائین، فنی توئین، فلکایینید، پروپافنون)

داروهایی که برای پرفشاری خون، آنژین پکتوریس و ضربان قلب نامنظم استفاده می شوند (آنتاگونیست های کلسیم مانند وراپامیل و دیلتیازم).

داروهایی که برای پر فشاری خون استفده می شوند. مانند: کلونیدین، متیل دوپا، موکسونیدین و ریلمندین.

البته مصرف این داروها را ببه هیچ عنوان بدون دستور پزشک قطع نکنید.

پیش از مصرف بیکسوپرول، اگر داروهای زیر را مصرف می کنید حتما با پزشک خود مشورت کنید. شاید لازم باشد پزشک شرایط شما را به دفعات بررسی کند.

آنتاگونیت های کلسیمی دی هیدروپیریدینی مانند فلودیپین و آملودیپین.

ضد آریتمی های کلاس III مانند آمیودارون.

بتابلاکر های موضعی مانند قطره چشمی تیمولول.

پاراسمپاتومیمتیک ها مانند تاکرین یا کارباکول.

سمپاتومیمتیک ها مانند ایزوپرنالین و دوبوتامین.

داروهای ضد دیابت مانند انسولین

داروهای بی حسی (مانند داروهایی که حین جراحی استفاده می شود).

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند NSAID ها از قبیل ایبوپروفن یا دیکلوفناک.

ضد افسردگی هایی مانند ایمی پرامین یا آمی تریپتیلین.

داروهایی که برای درمان تشنج و یا در حین بیهوشی استفاده می شوند مانند باربیتورات ها از قبیل فنوباربیتال.

داروهای اعصاب مانند فنوتیازین ها از قبیل لوومپرومازین.

داروی مفلوکین برای درمان مالاریا.

MAO inhibitor ها مانند موکلوبماید (به جز داروهای MAO-B inhibitors).

بارداری و شیردهی:

بیکسوپرول ممکن است موجب آسیب به جنین شود لذا از مصرف این دارو در حین بارداری خودداری کرده و یا پیش از مصرف با پزشک خود مشورت کنید.

در مورد ترشح این دارو در شیر مادر شواهدی موجود نیست اما استفاده از آن در دوره شیردهی پیشنهاد نمی شود.

رانندگی و کار با ماشین آلات:

بیکسوپرول ممکن است روی توانایی افراد در رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هشیاری دارد اثرگذار باشد. در هنگام شروع استفاده از بیکسوپرول، افزایش دوز و یا استفاده از الکل ضمن مصرف آن از رانندگی یا کار با ماشین آلاتی که نیازمند هوشیاری کامل هستند بپرهیزید.

 

نحوه مصرف:

بیکسوپرول را دقیقاً مطابق با تجویز پزشک معالج خود مصرف نمایید. در درمان با بیکسوپرول لازم است بررسی دوره ای بیمار توسط پزشک انجام گیرد. این تحت نظر گرفتن بیمار در شروع درمان، افزایش دوز و هنگام قطع مصرف دارو ادامه پیدا کند.

دارو را با مقداری آب و صبح ها مصرف کنید. مصرف آن همراه با غذا یا با فاصله از غذا تفاوتی ندارد. از جویدن یا خرد کردن قرص خودداری کنید.

درمان با بیکسوپرول معمولا طولانی مدت است.

درمان با بیکسوپرول معمولا باید با دوز پایین شروع شود و دوز مصرفی به تدریج افزوده شود. پزشک میزان و نحوه ی افزایش دوز بیکسوپرول را بر اساس شرایط بیمار تشخیص می دهد.

بیشترین دوز مصرف روزانه این دارو 10 میلی گرم می باشد.

اگر لازم باشد که مصرف این دارو قطع شود، پزشک دوز مصرفی را به تدریج کاهش می دهد.

سمیت با بیکسوپرول:

اگر بیمار بیش از دوز تجویز شده از بیکسوپرول مصرف کرده است باید به سرعت به مراکز درمانی منتقل شود. علائم مسمومیت با بیکسوپرول با علائمی نظیر کاهش سرعت ضربان قلب، احساس سختی در تنفس شدید، احساس گیجی و یا لرزش همراه است.

فراموش کردن یک دوز:

در صورتی که مصرف یک دوز دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کرده و از دو برابر کردن دوز بعدی بپرهیزید و در ادامه نیز مطابق با قبل مصرف را ادامه دهید.

هرگز به صورت خودسرانه  مصرف دارو را قطع نکنید چرا که ممکن است شرایط بیماری شما به شدت بدتر شود.

عوارض جانبی:

مانند تمام داروها بیکسوپرول نیز دارای عوارض جانبی می باشد که ممکن است در تمام بیماران بروز نکند. در ادامه به بعضی از عوارض احتمالی بیکسوپرول اشاره می شود:

بیشترین عوارض جانبی بیکسوپرول مربوط به عملکرد قلب می شود.

کاهش سرعت ضربان قلب

بدتر شدن نارسایی قلبی

کاهش ضربان قلب و یا آریتمی

احساس گیجی و ضعف و یا مشکلات تنفسی که در این صورت فورا با پزشک خود تماس بگیرید.

احساس خستگی

احساس سردی و یا بی حسی در دست ها و پاها

افت فشار خون

مشکلات گوارشی مانند تهوع، استفراغ و اسهال یا یبوست

اختلال خواب

افسردگی

گیجی در حالت ایستاده

مشکلات تنفسی در افراد مبتلا به آسم و یا بیماری های مزمن ریه

ضعف و یا گرفتگی عضلات

مشکل در شنوایی

آبریزش و حساسیت بینی

کاهش اشک

التهاب کبد که باعث زرد شدن پوست و سفیدی چشم می شود.

تغییر در سطح فاکتورهای کبدی یا چربی در تست های آزمایشگاهی

علائم مشابه آلرژی مانند خارش، گرگرفتگی، راش پوستی که در حالت شدیدتر با علائمی نظیر تورم صورت، گردن،زبان، دهان و گلو و یا سختی در تنفس دیده می شود.

اختلال در نعوظ

کابوس شبانه و توهم

غش کردن

عوارض جانبی بسیار نادر بیکسوپرول حساسیت و قرمز شدن چشم، ریزش مو و فلسی شدن پوست مانند علائم بیماری پسوریازیس می باشد.

شرایط نگهداری:

دارو را دور از نور و رطوبت و در دمای زیر 30 درجه نگهداری کنید.

دارو را دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید.

دارو را پس از تاریخ انقضاء آن مصرف نکنید.